Co to jest metoda profesora Butejko?
Prof. Konstantyn Pawłowicz Butejko był rosyjskim lekarzem, który pracował nad jednostką chorobową wynikającą z hiperwentylacji. Odkrył, że przyczyną wielu przypadków złego samopoczucia jest nadmierne oddychanie. Zauważył, że wielu ludzi ma problem związany z większą objętością oddechową niż wykazują średnie parametry człowieka. Stan taki, jeżeli jest nieleczony może na przestrzeni długiego okresu doprowadzić do różnego rodzaju problemów zdrowotnych.
Oddech zdrowego człowieka jest regularny i odbywa się przez nos, jest niesłyszalny. Jeżeli pacjent oddycha przez usta, jego oddech jest głośny nawet podczas odpoczynku, często pociąga nosem, pojawia się u niego bezdech, podczas oddychania widoczne są ruchy górnej części klatki piersiowej lub w nocy ma ciężki oddech, jego stan należy uznać za chorobowy. Przyczyn hiperwentylacji należy szukać w zmianie stylu życiu. Siedząca praca, wiele stresów, długi czas spędzany w jednej pozycji przy komputerze, niespieszny styl życia. Brak ruchu, przejadanie się nadmiar snu, przesiadywanie u mocno ogrzewanych pomieszczeniach, nadmiar stresu i skażenie środowiska to najczęstsze czynniki wywołujące hiperwentylację. W trosce o zwiększenie komfortu życia człowieka powstała metoda profesora Butejki.
Jakie są główne założenia metody profesora Butejki?
Głównym jej celem było zmniejszenie objętości oddechowej. Stosując się do niej można powoli zmniejszyć głębokość oddechu. Dzięki temu zwiększony zostanie poziom CO2 w organizmie i powoli zanikną stany chorobowe, które pojawiły się z powodu głodu tlenowego. Jednym z łatwiejszych sposobów jest metoda ćwiczenia przeponowego, ponieważ jest najefektywniejsza metoda na wymianę gazową, a także najlepsza na wtłoczenie powietrza do dolnych płatów płuc. W ten sposób pobudza się pracę układu limfatycznego i masuje organy wewnętrzne brzucha. Kolejnym etapem jest świadome zmniejszanie objętości oddechowej, które wykonuje się robiąc wdech i wydech, zdając sobie sprawę z robienia tych czynności. Należy kontrolować pauzę kontrolną tj. czas, który można wytrzymać bez oddechu. Profesor Butejko wprowadził do swoich praktyk metodę Jacobsona, która dąży do tego, by wyciszyć umysł, przed podjęciem świadomego oddychania. Relaksując mięśnie świadomie redukuje się oddech. Celem jej jest nauka wstrzymywania oddechu w celu podniesienia stężenia CO2 w organizmie, ale żeby cały proces nie były wymuszony, tylko przebiegał w sposób naturalny. Dążenie do naturalnego oddychania przez nos, które sprzyja filtrowaniu powietrza i nawilżaniu oddechu.